Σχολιάζοντας όσα είπε σε πρόσφατη συνέντευξη τύπου, ο κ.Γιάννης Μπουτάρης, ο υποψήφιος δήμαρχος Θεσσαλονίκης, Χρήστος Μάτης, είπε:
«Νόμιζα ότι στις δημοτικές εκλογές οι υποψήφιοι προσπαθούν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι είναι οι καλύτεροι για δήμαρχοι.
Ο κ. Μπουτάρης προσπαθεί να μας πείσει, ότι είναι ο καλύτερος μεσίτης ακινήτων, προσπαθώντας να πουλήσει το Αλλατίνη.
Επειδή το πρότεινε δημοσίως και σε μένα, εγώ δεν έχω την οικονομική επιφάνεια να το αγοράσω, όσο και αν μετά τις αποφάσεις του Συμβουλίου Επικρατείας οι ιδιοκτήτες του δε δικαιούνται πλέον να χτίσουν ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο και η εμπορική αξία του έχει πέσει κατακόρυφα.
Η αξία του Αλλατίνη πρέπει να αποτιμηθεί από ανεξάρτητο εκτιμητή και να προχωρήσει η απαλλοτρίωση του συγκροτήματος, για να αξιοποιηθεί ως χώρος πρασίνου και αναψυχής με την ταυτόχρονη ανακατασκευή των διατηρητέων κτιρίων και απόδοσή τους σε κοινόχρηστες πολιτιστικές χρήσεις.
Λεφτά υπάρχουν!
Η κυβέρνηση βρήκε 67 εκ. ευρώ για να καλύψουν την αποζημίωση στον εργολάβο που είχε αναλάβει την υποθαλάσσια που δεν έγινε.
Κάθε άλλη τοποθέτηση σημαίνει είτε άγνοια, είτε, δυστυχώς, ταύτιση με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Ο κ.Μπουτάρης πρέπει να καταλάβει, ότι δεν υπάρχει καμία εμμονή εναντίον του. Απλώς έχει τελειώσει η ασυλία για όλους. Οι πολίτες πρέπει να ξέρουν!»
Ακολουθεί αναλυτική παρουσίαση για όλη την ιστορία του Αλλατίνη από το 1971 έως σήμερα, το οποίο υπογράφει ο κ. Σταύρος Υφαντής, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ – Οικολογία στην πράξη».
Η αλήθεια για το Αλλατίνη από το 1971 έως το 2010
Τι ξεχνά ο κ.Μπουτάρης
Του Σταύρου Υφαντή*
Προφανώς ο κ. Μπουτάρης, σε πλήρη ταύτιση με το επιχειρηματικό κατεστημένο, αποτιμά σε χρήμα αξίες και κοινόχρηστα αγαθά όπως η ποιότητα ζωής των πολιτών της Θεσσαλονίκης.
Ωστόσο στην «αντικειμενική ενημέρωσή του» ξεχνά πως το επίμαχο βιομηχανικό συγκρότημα από κοινόχρηστος και χώρος πρασίνου που είχε χαρακτηριστεί από το 1971 μετετράπη στη συνέχεια σε …οικοδομήσιμο.
Ξεχνά τις επίμονες απόπειρες των ιδιοκτητών (από το 1989) για τον αποχαρακτηρισμό του συγκροτήματος και του περιβάλλοντος χώρου ως ιστορικού διατηρητέου μνημείου, που είχαν συναντήσει την καθολική αντίδραση κατοίκων και φορέων της πόλης.
Ξεχνά την σκανδαλώδη αύξηση του συντελεστή δόμησης σε 4,2 την ίδια στιγμή που για όλα τα γειτονικά οικόπεδα δεν υπερβαίνει το 2,4. Ξεχνά ότι συμπτωματικώς, την εποχή που δίνεται αυτός ο συντελεστής, µέλος της κυβέρνησης Μητσοτάκη ήταν και ο κ. Στέφανος Μάνος (με τον οποίο ο κ. Μπουτάρης έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι έχει σχέσεις αμοιβαίας εκτίμησης).
Ξεχνά ότι, ήδη από το 1992, οι ιδιοκτήτες ζήτησαν και πέτυχαν μεταφορά συντελεστή δόµησης για 70.350 τ.µ., καρπούμενοι σημαντική υπεραξία.
Ξεχνά ότι στα σχέδια οικοπεδοποίησης του χώρου είχαν αντιδράσει και οι υπηρεσίες του Δήμου Θεσσαλονίκης, που έκαναν λόγο για οικοδοµικό τετράγωνο «τέρας» και «πρωτάκουστου» στην καρδιά της πόλης. Βέβαια στη συνέχεια τόσο ο κ. Παπαγεωργόπουλος ως δήμαρχος και ο κ. Ψωμιάδης ως νομάρχης βρέθηκαν να κάνουν παρέμβαση στο ΣτΕ στο πλευρό των ιδιοκτητών και εναντίον της προσφυγής κατοίκων και οικολογικών οργανώσεων. Μαζί τους βέβαια ήταν και ο ίδιος ο κ. Μπουτάρης με το γνωστό έγγραφο που είχε καταθέσει.
Ξεχνά τέλος δύο διαδοχικές αποφάσεις του ΣτΕ (2540/2005 και 669/2010) με τις οποίες ακυρώνει οριστικά κάθε προσπάθεια οικοπεδοποίησης του συγκροτήματος. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το ΣτΕ στην πρόσφατη απόφασή του «η χωροθέτηση οικοδομικών μονάδων στο επίμαχο οικοδομικό τετράγωνο στηρίζεται στην εκδοχή ότι στο χώρο αυτό ισχύει συντελεστής δόμησης 4,2 και υπολογίστηκε η επιτρεπόμενη δόμηση με βάση το συντελεστή αυτόν και αφαίρεση της δομήσιμης επιφάνειας, για την οποία είχε εγκριθεί μεταφορά συντελεστή». Και κρίνει παράνομη την αύξηση του συντελεστή καθώς «δεν είναι επιτρεπτό να οριστεί συντελεστής δομήσεως, έστω και εμμέσως συναγόμενος, μεγαλύτερος του ανωτάτου κατ’ αρχήν επιτρεπομένου, ο οποίος, άλλωστε, είναι και ο ισχύων μέσος σ. δ. για την οικεία πολεοδομική ενότητα, βάσει του Γ.Π.Σ. του έτους 1993».
Σε απλά ελληνικά βάσει του συντελεστή δόμησης 2,4, η συνολική δομημένη επιφάνεια δεν υπερβαίνει τα 64.500 τ.μ. έναντι των περίπου 110.000 τ.μ. που διεκδικούσαν οι ιδιοκτήτες βάσει του συντελεστή 4,2%. Δεδομένου ότι κατά το παρελθόν έχει μεταφερθεί συντελεστής δόμησης για 70.350 τ.μ. που αξιοποίησαν οι ιδιοκτήτες σε άλλες περιοχές της χώρας, έχουν ήδη καρπωθεί πολλαπλάσια υπεραξία. Συνεπώς δεν μπορούν να χτίσουν ούτε ένα τετραγωνικό μέτρο πέραν της ανακατασκευής των διατηρητέων κτιρίων. Και φυσικά η εμπορική αξία του «οικοπέδου» μειώνεται δραματικά.
Με βάση όλα αυτά τα δεδομένα ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η πολιτεία θα πρέπει άμεσα να προχωρήσουν στην εκτίμηση της αντικειμενικής αξίας και στην απαλλοτρίωση του συγκροτήματος για να αξιοποιηθεί ως χώρος πρασίνου και αναψυχής με την ταυτόχρονη ανακατασκευή των διατηρητέων κτιρίων και απόδοσή τους σε κοινόχρηστες πολιτιστικές χρήσεις.
Κάθε άλλη τοποθέτηση είτε σημαίνει άγνοια, είτε, δυστυχώς, ταύτιση με συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα.
*Ο Σταύρος Υφαντής είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος της παράταξης «Ενεργοί Πολίτες – Οικολογία στην πράξη» στο Πέμπτο Δημοτικό Διαμέρισμα Θεσσαλονίκης
